In een zinderend gevecht tussen Leo Oostendorp en Jack Linders wist Leo het volle punt te behalen. Het duurde lang, maar uiteindelijk kreeg hij Jack op de knieën met een gave schaakmat
Aad de Bruijn gebruikte de moderne pijnbank tegen Remco Mooij. Langzaam maar zeker trok hij de strop aan, totdat er geen ontkomen meer aan was. Vlak voor de definitieve schaakmat gaf Remco op. In de tussentijd had hij al een toren verloren voor een loper en even later nog een loper.
Peter Grasman trok aan het langste eind tegen Remco Rietveld. Al vrij snel verloor Remco een paard en hij liep daarna achter de feiten aan. Peter snoepte een aantal pionnen af en de situatie werd volledig onhoudbaar voor Remco. Terecht gaf hij op.
Maurits Dijkstra won verrassend van Frank Hordijk. Frank is steevast in de hoogste regionen van onze competitie te vinden, dus blijft een zege op hem verrassend.
Maurits veroverde een dame tegenover het verlies van een loper en dat bleek ruim voldoende voor de overwinning.
Theo Meulmeester stond positioneel een stuk slechter dan zijn tegenstander Thon Gelderman. Volgens de wetten van de logica had Thon moeten winnen, maar in het eindspel liet hij het liggen. In een analyse achteraf bleek dat hij het volle punt had kunnen behalen.
Theo vond het prima en stak het punt in zijn achterzak.
Hans Wien dolf het onderspit tegen Dick Langedijk. In het middenspel verloor Hans zijn dame en dat was het begin van de ondergang. Hij hield nog even vol, maar ging ten onder.
Maarten ter Bals en Jan Spijkerbosch vochten een mooi duel uit. Maarten had een toren tegenover Jan 2 paarden. Nou, die 2 paarden trokken de toren volledig omver en het bouwwerk van Maarten stortte in elkaar.
De langste partij van de dag was tussen Frank Klinkenberg en Henk Noort. In het middenspel had Frank een pion meer en stond hij positioneel ook sterker, maar in het eindspel vergooide hij dit voordeel en bleek een remise het hoogst haalbare.
Andre Langeslag was niet opgewassen tegen Peter Aartsen en dat is geen schande. Peter was zwaar in het offensief en er dreigde al redelijk snel een schaakmat. Voor het zover was, gaf Andre op.
Antoine Masrom en Kees Pieterse gaven elkaar geen duimbreed toe in het eindspel. Antoine was meer in de aanval, maar Kees pareerde en wist met een verrassende vork op de koning en koningin het pleit te beslechten.
Kees Henstra bond Michel Westhoff aan de zegekar. Ogenschijnlijk ging het gelijk op, maar Kees wist met precisie een overwicht om te zetten in het winnen van een loper. Michel wist genoeg en gaf op.
Han Kip speelde tegen Theo van der Bijl, die een mindere dag had. Hij kwam al slecht uit de opening en verloor heel snel een pion en een loper. Na enig intern beraad bij zichzelf legde hij de koning neer.
Dorinde Bierma speelde een prima partij tegen Rob Izaks en wist lang het tempo bij te benen. Maar in het eindspel sloeg Rob onverbiddelijk toe. Hij veroverde enige pionnen en een toren, waarna het pleit was beslecht. Dorinde gaf op, maar kan bogen op een prima gespeelde partij.