In de snelste partij van de dag vergaloppeerde Maarten Dijkstra zich al na enige zetten en verloor daarbij een toren aan zijn tegenstander Frank Hordijk. Maarten schudde somber zijn hoofd en legde zijn koning neer.
Michel Westhoff had een geduchte tegenstander aan Henk Noort en moest alle registers opentrekken. Henk blijkt steeds vaker uit taai hout gesneden te zijn. Uiteindelijk ging hij in een slechtere stelling door de klok.
Han Kip en Bert Meester maakten elkaar het leven zuur, maar konden beiden leven met een half punt. Het was een ingewikkelde partij met geen kansen voor beiden.
Theo Meulmeester en Aad de Bruijn stevenden ogenschijnlijk op een remise af, toen Theo tot zijn eigen verbijstering een loper weggaf. Hij gaf gelet op de resterende stukken direct op.
Remko Mooij en André Langeslag maakten er een spektakelstuk van. André verloor al vrij snel zijn dame, maar Remko presteerde even later hetzelfde. Daarna golfde het spel op en neer, maar kreeg Remko een betere stelling. Dusdanig zelfs dat de koning van zijn tegenstander geïsoleerd raakte en geen kant meer op kon. Het volle punt was binnen voor Remko.
Dick Langedijk moest zijn meerdere erkennen in Jan Spijkerbosch. Dick kwam slecht uit de opening en al vrij snel 2 stukken achter, waarna het voor Jan niet moeilijk meer was om het af te maken.
Michel Breij kwam slecht uit een ruil met Kees Pieterse. Hij dacht gewoon af te kunnen ruilen, maar verloor een loper. Daarna duurde het even, maar wist Kees er een schaakmat uit te halen.
Hans Wien verloor door middel van schaakmat tegen Dorinde Bierman. Hans probeerde het wel, maar eerlijk is eerlijk: Dorinde was vandaag de betere. Geen schande, want Hans is nog maar pas begonnen.
In de langste partij van de dag won Kees Henstra op tijd van Ed Blankestijn. Dit was een erg mooie partij, waarbij Ed uitstekend tegenstand bood. Na afloop toen ze nog even doorspeelden bleek dat Kees toch zou hebben gewonnen.
Ingrid Klinkhamer bond Ed van der Meulen aan de zegekar. Ingrid had in het eindspel 2 pionnen meer en dreigde hiermee te promoveren. Ed zag in dat er niets meer aan te doen was en gaf op.
Jack Linders en Peter Aartsen speelden op het scherpst van de snede. In het eindspel had Jack nog een pion tegenover Peter alleen de koning. Desondanks werd het remise, waarmee Peter de grootste tevredenheid behaalde.
Rob Izaks had het moeilijk tegen Jan Kranenbarg die prima speelde. Jan had een kwaliteit veroverd tegenover het verlies van 2 pionnen. Uiteindelijk kwam Rob fraai terug en wist alsnog de volle winst te behalen, maar de zweetdruppels op zijn voorhoofd getuigden van een zware wedstrijd met alle lof voor zijn tegenstander.