Veel winst voor de zwartspelers

Dick Langedijk was weer terug en moest het gelijk opnemen tegen Simon Zwart. Het ging lang goed voor Dick, totdat zijn toren klem kwam te staan en geslagen werd door een loper. Hij kon weliswaar de loper ook weer slaan maar de bres kon niet meer worden gedicht. Hij hield het lang vol, maar Simon trok toch aan het langste eind. Ed van der Meulen kwam matig uit de opening en dat bleef hem de hele partij parten spelen tegen Jack Linders. Jack bouwde degelijk zijn aanval op en wist overtuigend met een mooie zet Ed tegen de touwen te krijgen. Karin speelde tegen de koploper Kees van der Wielen en maakte geen fout. Kees kon het lang bijbenen, maar verslikte zich in een zet, waarbij Karin een toren voor een loper kreeg. Daarna bouwde zij solide haar aanval op en kon Kees het tij niet meer keren.

Michel Westhoff en Peter Aartsen maakten er een spannende partij van. Michel wist in het middenspel een pion te veroveren, maar kon geen aanval verder opzetten. Peter kwam dreigend met een paard naar voren, maar liet zijn paard verkeerd springen!. Net als bij een barrage met paardspringen viel de "balk" er af. Springfout en vrijwel direct daarna einde van de wedstrijd. Bert Ekkelboom speelde tegen Han van Doornen en bouwde degelijk zijn aanval op. Han bood dapper tegenstand, maar verloor toch een stuk en daarmee ondanks heldhaftig tegenstribbelen uiteindelijk de partij. Jan Bijsterbosch keerde onverwacht terug op het oude nest. In het verleden heeft hij ook bij ons geschaakt. Kees Pieterse stond zijn plaats af en Jan speelde een leuke partij tegen Peter Grasman. In het middenspel brak het Jan op dat hij al enige jaren geen stuk meer had aangeraakt. Hij verloor een pion en vrij snel daarna een stuk. Duidelijk is echter wel dat als Jan weer wedstrijdritme heeft hij een geduchte tegenstander voor velen zal zijn.

Chiel Crielaard hield lang stand tegen Martien Birkenhäger, maar moest in het middenspel een stuk prijsgeven. Dat kwam hij ondanks heftig verzet en een mooie flankaanval niet meer te boven. Jan Kranenbarg speelde zijn eerste wedstrijd tegen Jan Pakkert en zette gelijk een 1 op het scorebord. Degelijk bouwde hij de winst op. Theo Meulenhof en Hans Molenveld maakten er een waar spektakel van. Een heel mooie partij met wisselende kansjes. Een remise was uiteindelijk het terechte resultaat. Voor de neutrale toeschouwer een heel mooie wedstrijd om naar te kijken. Harrie Tigchelaar verslikte zich in zijn eerste wedstrijd tegen Hans Hertgers. Hans kwam iets beter in het middenspel te staan en nam een pion voorsprong. Enige zetten later had Hans de partij zelfs al kunnen beslissen, maar hij zag de beslissende zet over het hoofd. In het eindspel bleek de pion meer van Hans ook in zijn voordeel uit te vallen en Harrie gaf dan ook op. Hans van Os en Bas de Roos deelden broederlijk de punten. Hans had wat meer tijd op de klok, maar de stelling bood geen perspectief op een overwinning. Remise daarom.

Enige verrassende uitslagen

Na ongeveer twee uur spelen verdwenen de eerste stukken pas bij de partij tussen Han van Doornen en Peter Grasman. Ondanks dat Peter veel meer tijd over had werd tot remise besloten. De stelling was dusdanig dat alles op slot zat. Peter Aartsen stond op driekwart van zijn partij tegen Kees van der Wielen een stuk voor. Door waarschijnlijk concentratieverlies kon Kees geweldig terugkomen. Zijn koningin zaaide dood en verderf en hij wist zelfs een tweede koningin te behalen. Het spreekwoord "zo gewonnen, zo geronnen" ging hier duidelijk op. Ap Ketting had optisch gezien een dreigende stelling tegen Kees Pieterse, maar die hield de gelederen goed gesloten. Er was geen doorkomen aan. Remise daardoor, waarmee beiden tevreden waren. Henk Noort verdedigde zich heel bekwaam tegen Karin Pruijssers. Hij hield lang stand, wat een prima prestatie is. Uiteindelijk kon Karin tot de achterlijn doorstoten met haar dame en was er voor Henk geen houden meer aan. Toch een prima prestatie van Henk, die tevreden op deze partij kan terugkijken.

De kop is er af

Vandaag stond de eerste competitiewedstrijd op stapel en dat was te merken. Iedereen had er zin in en binnen enige minuten was het stil en zag men mensen in diep gepeins verzonken. Karin Pruijssers moest als titelverdediger gelijk aan bak tegen Henk Pruijssers. Het werd een echte wedstrijd. Maar te zien was dat hier twee solide spelers tegenover elkaar stonden die geen duimbreed toegaven. De linies bleven gesloten en ondanks verwoede pogingen was remise een logisch resultaat. Hulde dat beiden probeerden er echt een wedstrijd van te maken.

Michel Westhoff begon met een mindere dag. Hij stond vrij snel al in een geslagen positie tegen Peter Grasman die uiteindelijk vrij gedegen de partij uitmaakte.  Han van Doornen en Theo Meulmeester maakten er een waar spektakel van. De stukken bleven erg lang allemaal op het bord, maar in de eindfase moest Theo vandaag toch zijn meerdere erkennen in Han. Een knappe prestatie van laatstgenoemde. Hans van Os en Ap Ketting hielden elkaar lang in evenwicht, maar plotsklaps stortte het rijk van Hans in. Solide trok Ap de zege naar zich toe. Hij bleef geduldig en dat betaalde zich uit.

Stress en/of plezier?!

Het was weer even wennen na ruim drie maanden. Maar een snelschaaktournooi als aftrap geeft altijd veel plezier en/of stress. Binnen de kortste keren waren de kreten niet van de lucht. Dame kwijt, toren verdwenen, paard gesneuveld, loper gestruikeld, etc.

De gedane prijsuitreikingen van het vorige seizoen waren weldra vergeten door de vele fouten die er werden gemaakt. Het is altijd vermakelijk om langs de zijlijn te zien dat de tijdsfactor ongenadig is en tot hilarische momenten leidt.