Mooie overwinning van André Langeslag

In de langste partij van de dag wist Theo Meulmeester na grote inspanning Ed van der Meulen te verslaan.  Ed ging in het eindspel vol op de aanval, maar Theo wist de aanval te pareren en de rollen om te draaien. Het leek eerste op remise uit te komen, maar Theo wist toch de volle buit te pakken.

Ap Ketting was de bovenliggende partij tegen Dick Langedijk. Dick toog ten aanval, maar Ap nam het initiatief over en wist enige stukken te bemachtigen. Daarna was het gedaan voor Dick en moest hij de koning neerleggen.

Alice was niet opgewassen tegen Frank Klinkenberg.  Geen schande, want Alice speelt nog niet zo lang en Frank is een oude rot in het vak. 

Dorinde Bierma en Jan Kranenbarg vochten een verbeten duel uit, waarbij in het eindspel Jan een pion meer had maar dit niet kon omzetten tot de volle winst. Remise derhalve.

Michel Westhoff stond kwalitatief beter tegen Jack Linders, maar dolf toch het onderspit. Michel had een dame en 2 paarden, tegenover Jack twee torens en een loper. In een mooie combinatie van torens met loper kreeg de koning van Michel een schaakmat.

Peter Grasman en Kees Pieterse waren aan elkaar gewaagd. Peter had een pion meer, maar na een onbedoelde aanraking van Kees van de koning in een poging om met zijn paard te slaan werd tot remise besloten. In de barrage won Peter en gaat door naar de volgende ronde van de Ap Ketting-bokaal.

Hetzelfde gebeurde in de partij tussen Cees Sep en Maurits Dijkstra. Cees had een pion meer, wilde met zijn loper slaan, maar raakte onbedoeld zijn dame aan die net daarvoor stond. Na enig overleg werd ook hier tot remise besloten.

Kees Henstra  en Frank Hordijk waren volkomen aan elkaar gewaagd. In een uiterst moeilijke stelling werd broederlijk tot remise besloten.

Jeroen Noomen moest alle registers opentrekken tegen Han Kip. In het eindspel had Jeroen een pion meer en gelet op de stelling kwam Han tot het inzicht dat verlies onvermijdelijk zou worden.

Rob Izaks en Bert Meester speelden ook voor de Ap Ketting-bokaal. Na een uiterst lange partij werd het remise. Geen van beiden kon ook aanspraak maken op de overwinning. Bij "het ter perse gaan" van dit verslag is de uitslag van de barrage mij niet bekend.

André Langeslag versloeg in een leuke partij Henk Noort. Henk zit klaarblijkelijk in een mindere periode. Hij had geen weerwoord tegen een mooie aanval van André die een toren inpalmde. Daarna ging Henk slagzij en brak het middenschip. Vol punt dus voor zijn tegenstander.

Remco Mooij speelde een prima partij tegen Aad de Bruijn. In het middenspel verslikte Aad zich in de afwikkeling van stukken en was Remco de bovenliggende partij. Met een mooi offer van een toren voor een loper zorgde Remco ervoor dat daardoor zijn pion zou promoveren. Dit ziende gaf Aad terecht op.

Michel Breij begon goed tegen Leo Oostendorp en veroverde zelfs een kwaliteit. Maar zoals altijd rechtte Leo zijn rug en kwam weer langszij. Toen even later een vork door Leo op de dame van Michel niet werd gezien, was het snel gebeurd. Capitulatie volgde daarna vrij snel door Michel.

Jan Spijkerbosch won van Hans Wien. In een gedegen aanval wist Jan diep in de verdediging van Hans door te dringen en veel schade aan te richten. Toen de kruitdampen waren opgetrokken viel er niets meer te genieten voor Hans.

Volgende week is er geen verslag, aangezien ik door omstandigheden niet aanwezig ben.

Kees Pieterse

Knappe remise van Bert Meester en mooie overwinning van Remko Mooij

Frank Klinkenberg herstelde zich van een paar magere weken door André Langeslag te verslaan. Frank had vanaf de eerste zet het initiatief en wist dit te behouden. Hij veroverde kwaliteit en ondanks heftige tegenstand wist hij de overwinning te pakken.

Ap Ketting beleefde een sombere middag. Hij kwam tegen Jan Spijkerbosch een kwaliteit achter en gaf daarna zo maar ook nog een loper weg. Daarna was het over en uit met de pret.

Jack Linders moest zijn meerdere erkennen in Frank Hordijk, die nog geen wedstrijd heeft verloren. Jack kwam een kwaliteit achter en Frank buitte dit ten volle uit. Jack moest in het eindspel concluderen dat verlies onafwendbaar was en hij gaf op.

Kees Pieterse en Peter Aartsen besloten in een redelijk vastgelopen stelling tot remise. Beiden konden niet door de defensie van de ander komen.

Ook Ed Blankestijn en Theo Meulmeester deelden het punt in eveneens een stelling die geen kansen bood voor de volle winst.

Remko Mooij behaalde een mooie overwinning op Dorinde Bierma, die juist de laatste weken goed bezig was. Een knappe prestatie van Remko die zeker aanknopingspunten ziet om tot goede resultaten te komen.

Leo Oostendorp en Rob Izaks speelden ook een mooie partij. Rob behaalde twee pionnen winst, die later de basis vormden voor de zege. Leo probeerde het tij te keren, maar Rob ging daar niet in mee. Leo zag in dat het niets meer zou worden voor hem en gaf op.

Jan Kranenbarg speelde tegen Peter Grasman, die goed in de partij zat. Jan bood volop weerstand, maar Peter was vandaag de betere en speelde gedegen naar de overwinning.

Ed van der Meulen bond Dick Langedijk aan de zegekar. Ed was de bovenliggende partij en drukte zijn stempel op de partij. Dick ging in het geweld ten onder.

Hans Wien was niet opgewassen tegen Ingrid Klinkhamer, hetgeen niet zo verrassend is, want Ingrid is inmiddels voor velen een geduchte tegenstander. Ingrid heerste op de velden en drukte dat uit in een puike overwinning.

Henk Noort en Michel Breij speelden de langste partij van de dag. In het middenspel deed Henk per ongeluk zo maar een toren in de aanbieding die Michel gretig opslokte. Daarna was het Michel die de toon aangaf. Langzaam maar zeker werd Henk in de tang genomen. Vlak voordat er een schaakmat zou komen, gaf hij op.

Jeroen Noomen verspeelde zijn eerste halve punt. Deze prestatie komt op naam van Bert Meester, die gelijkwaardig was. Erg knap van Bert en een voorbeeld voor anderen om Jeroen het vuur aan de schenen te leggen.

Kees Henstra behaalde alweer het volle punt; ditmaal tegen Michel Westhoff. Het ging redelijk gelijk op, totdat Michel blijkbaar een zonsverduistering op het netvlies kreeg, want hij gaf zo maar een toren weg. Gelijk daarna gaf hij ook op.

Aad de Bruijn en Maarten Dijkstra maakten er een leuke partij van. In het middenspel kwam  Aad in moeilijkheden door tweemaal tegen een vork aan te lopen. Het kostte hem dusdanig kwaliteit, dat hij besloot de vlag te strijken.

Eerste overwinning voor Hans Wien

Dick Langedijk stond beter tegen Hans Wien, maar verloor toch. Als een duveltje uit een doosje wist Hans ineens de rollen om te draaien en hij leverde een perfecte schaakmat af.

Ap Ketting en Ed van der Meulen rookten de vredespijp; dit ondanks dat Ap een pion meer had. Meer zat er na analyse ook niet in voor beiden.

Dorinde Bierma behaalde een knappe overwinning door middel van schaakmat op Frank Klinkenberg. Frank offerde een toren in de veronderstelling dat hij daarna of eeuwig schaak kon geven of zelfs winnen. Dorinde dacht er anders over en was hem een zet voor, waarbij Frank zijn dame verloor.

André Langeslag en Remco Mooij gingen op herhaling. Remco was in het eindspel de betere en veroverde een toren. Daarna was het uit met de pret voor André en gaf hij op.

Kees Henstra was een maatje te groot voor Kees Pieterse. Laatstgenoemde verloor een centrumpion en liep vervolgens achter de feiten aan. Kees Henstra veroverde nog een pion en dat bleek ruim voldoende voor een mooie overwinning door middel van schaakmat.

Theo Meulmeester en Jan Spijkerbosch maakten er een leuke partij van, waarin Theo kwaliteit won. Een loper voor een toren. Hij wist en passant ook nog 2 pionnen af te snoepen, waarna Jan de handdoek in de ring gooide.

Henk Noort en Aad de Bruijn maakten er een marathonpartij van. Er kwam een ontzettend ingewikkelde stelling op het bord in het eindspel met nog heel veel stukken. Henk bood remise aan, hetgeen door Aad geaccepteerd werd. 

Michel Westhoff won van Leo Oostendorp. Leo verzette zich heftig, maar Michel wist toch een toren te veroveren. Leo zag in dat verder spelen geen enkel soelaas bood en gaf op.

Frank Hordijk en Cees Sep vochten ook verbeten tot diep in het eindspel. Uiteindelijk werd met voor Frank een pion meer toch de strijdbijl begraven, gewoon omdat er niet meer inzat. Met remise moesten beiden zich tevredenstellen.

Ed Blankestijn vergaloppeerde zich tegen Jack Linders. Na diep nadenken deed Ed de enige zet die hij niet mocht doen en verloor prompt zijn koningin. Hiermee was het pleit beslecht en gaf hij terecht op.

Peter Aartsen kwam heel agressief uit de opening tegen Michel Breij. Hij wist al vrij snel het initiatief volledig naar zich toe te trekken en gooide alles op de aanval. Dit loonde en de vlag met wimpel kon uit voor Peter.