Dick Langedijk stond beter tegen Hans Wien, maar verloor toch. Als een duveltje uit een doosje wist Hans ineens de rollen om te draaien en hij leverde een perfecte schaakmat af.
Ap Ketting en Ed van der Meulen rookten de vredespijp; dit ondanks dat Ap een pion meer had. Meer zat er na analyse ook niet in voor beiden.
Dorinde Bierma behaalde een knappe overwinning door middel van schaakmat op Frank Klinkenberg. Frank offerde een toren in de veronderstelling dat hij daarna of eeuwig schaak kon geven of zelfs winnen. Dorinde dacht er anders over en was hem een zet voor, waarbij Frank zijn dame verloor.
André Langeslag en Remco Mooij gingen op herhaling. Remco was in het eindspel de betere en veroverde een toren. Daarna was het uit met de pret voor André en gaf hij op.
Kees Henstra was een maatje te groot voor Kees Pieterse. Laatstgenoemde verloor een centrumpion en liep vervolgens achter de feiten aan. Kees Henstra veroverde nog een pion en dat bleek ruim voldoende voor een mooie overwinning door middel van schaakmat.
Theo Meulmeester en Jan Spijkerbosch maakten er een leuke partij van, waarin Theo kwaliteit won. Een loper voor een toren. Hij wist en passant ook nog 2 pionnen af te snoepen, waarna Jan de handdoek in de ring gooide.
Henk Noort en Aad de Bruijn maakten er een marathonpartij van. Er kwam een ontzettend ingewikkelde stelling op het bord in het eindspel met nog heel veel stukken. Henk bood remise aan, hetgeen door Aad geaccepteerd werd.
Michel Westhoff won van Leo Oostendorp. Leo verzette zich heftig, maar Michel wist toch een toren te veroveren. Leo zag in dat verder spelen geen enkel soelaas bood en gaf op.
Frank Hordijk en Cees Sep vochten ook verbeten tot diep in het eindspel. Uiteindelijk werd met voor Frank een pion meer toch de strijdbijl begraven, gewoon omdat er niet meer inzat. Met remise moesten beiden zich tevredenstellen.
Ed Blankestijn vergaloppeerde zich tegen Jack Linders. Na diep nadenken deed Ed de enige zet die hij niet mocht doen en verloor prompt zijn koningin. Hiermee was het pleit beslecht en gaf hij terecht op.
Peter Aartsen kwam heel agressief uit de opening tegen Michel Breij. Hij wist al vrij snel het initiatief volledig naar zich toe te trekken en gooide alles op de aanval. Dit loonde en de vlag met wimpel kon uit voor Peter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten