Proficiat aan Kees Henstra

Zonder te spelen is Kees Henstra de kampioen geworden in de A-klasse. Van harte proficiat.

Jeroen Noomen veroverde de tweede plaats, gevolgd op 3 door Bert Meester.

Eerlijkheidshalve moet worden vermeld dat Jeroen maar heel weinig wedstrijden heeft gespeeld; anders zou hij de grootste kanshebber voor de eerste plaats zijn geweest.

In de B-klasse wist Jan Spijkerbosch op verrassende wijze de 1^e plaats te bemachtigen als gevolg van een formidabele eindspurt. De tweede plaats is voor Remco Mooij, die ook alle lof verdient. Het is pas zijn debuutjaar. De 3^e plaats is voor Marco Verdonk. Dat komt omdat Marco later in het seizoen aanschuift, anders had hij wellicht nog hoger op de ranglijst gestaan. Waar winnaars zijn, zijn ook verliezers. Maarten ter Bals (ook heel weinig gespeeld), Frank Klinkenberg en Ed Blankestijn doen een stapje terug. Uiteindelijk totaal onbelangrijk, want het gaat in eerste instantie om de spelvreugde!!!

De langste partij van de dag was tussen Han Kip en Theo Meulmeester. In een uiterst ingewikkelde stelling waarbij Theo een pion meer had, maar een loper tegenover Han een toren werd tot remise besloten.

Marco Verdonk won in een prachtige stijl van Ed Blankestijn. Een heel mooie aanval leverde een solide schaakmat op.

Michel Westhoff was een maatje te groot voor Ap Ketting, die hierin duidelijk berustte. 

Aad de Bruijn en Jack Linders waren volkomen aan elkaar gewaagd met als uitkomst dus remise.

Kees Pieterse won van Henk Noort, al zag het daar in het begin niet naar uit. Kees gaf zomaar een pion weg, daarna nog 1 doelbewust om een aanvallend patroon te krijgen. Dat lukte, maar het ging maar net goed. In het eindspel had Kees een paard tegen Henk een loper en dat betaalde zich uit. Dankzij het paard kon Kees 2 dames halen en daarmee was het over en uit.

Maarten ter Bals heerste in zijn wedstrijd tegen Dorinde Bierma. Laatstgenoemde kreeg helaas voor haar geen enkele kans en moest het hoofd buigen.

Jan Spijkerbosch en Peter Aartsen maakten er een knallende partij van. Het ging tot ver in het eindspel volkomen gelijk op, maar degene die als eerste zijn pion kon promoveren zou gaan winnen. In een bloedstollende finale was Jan letterlijk de promovendus en verschalkte hiermee Peter.

Alice verrichtte een wonder door tegen Dick Langedijk remise te behalen door middel van een patstelling. Zij had geen stukken meer, terwijl Dick hierin nog grossierde. Maar toch liet hij het na om te winnen.

Michel Breij had een off-day tegen Theo van der Bijl. Al na enige zetten verloor hij een kwaliteit, waarna het alleen maar bergafwaarts ging. Heel snel was de winst voor Theo bereikt.

Jan Kranenbarg kwam met de schrik vrij tegen Andre Langeslag. Hij verloor al snel een toren en het zag er beroerd uit voor hem. Langzaam maar zeker kwam hij de schrik te boven en draaide de rollen volledig om met als eindresultaat een mooie zege.

Daan Weenk behaalde een puike zege op Hans Wien. In een uiterst vlotte partij wist Daan het volle punt binnen te halen. In het eindspel was het een race wie het eerste een pion kon laten promoveren en dat was Jan. Daarmee was het pleit in zijn voordeel beslecht.

Rob Izaks speelde een prima partij tegen Jeroen Noomen, al stond hij er positioneel iets slechter voor. In een vlaag van verstandsverbijstering gaf hij zomaar zijn dame weg en daarmee de partij.

Maurits Dijkstra en Leo Oostendorp hadden ook een mooie partij die redelijk in evenwicht was. Helaas voor Maurits gaf hij in het eindspel een paard weg, waarna het over en uit was met de pret voor hem.

Peter Grasman won al vrij snel een kwaliteit van Remco Mooij. Toen zich dit herhaalde in het middenspel was het daarna een gelopen race voor Peter die daarmee zijn 4e plaats in het algemeen klassement veilig stelde.