De kampioen van het afgelopen seizoen Michel Westhoff vond zijn Waterloo in de vorm van Jack Linders. Ogenschijnlijk ging het gelijk op, maar de koning van Michel stond er wel erg verlaten bij. Hij had geen verdediging eromheen gebouwd en dat werd hem fataal. Jack maakte er een mooie schaakmat van.
Aad de Bruin begon sterk tegen Kees Henstra en veroverde enige pionnen. Dat bleef zo tot in de eindstrijd maar toen kwam Kees geweldig terug. Hij reduceerde zijn achterstand tot 1 pion en bood remise aan, hetgeen Aad accepteerde.
Alice kwam voortvarend uit de startblokken tegen Hans Wien en zette frontaal de aanval in. Hans probeerde te pareren, maar kon niet voorkomen dat hij steeds verder in de hoek werd geduwd. Hij verloor zijn dame en daarna was het pleit in het voordeel van Alice beslecht.
In een heel lange partij gaf Ed van der Meulen een vrij zekere winst volledig weg tegen Michel Breij. Michel had een stuk en 2 pionnen minder. Echter door tijdnood gedreven deed Ed een mindere zet en werd het speelveld volkomen anders. Met nog minder dan drie minuten op de klok voor Ed ging het volledig mis en terecht gaf hij op.
Frank Klinkenberg speelde een goede partij tegen nieuwkomer Jeroen Noormen. In het slotstuk maakte hij echter een foutje en verloor een stuk. Vrij snel daarna gaf hij op.
Ap Ketting speelde eveneens een prima partij tegen Theo Meulmeester. Zo goed zelfs dat hij in het eindspel 2 pionnen meer had. Gelet op de stelling besloten ze echter het punt te delen.
Ook Leo Oostendorp en Kees Pieterse wisten geen bres in de verdediging van de ander te slaan. In een gelijk opgaande strijd/stelling kwamen ze verdeling van het punt overeen.
Maurits Dijkstra was een maatje te groot voor Daan Weenk. Daan verdedigde zich met man en macht, maar bleek niet in staat de gaten in de dijk te dichten.
Dick Langedijk en André Langeslag kwamen na een rommelige fase waarin iets misging tot de conclusie dat een half punt voor beiden de juiste uitslag zou zijn. Aldus geschiedde.
Theo van der Bijl nam goed de tijd tegen Dorinde Bierma. Dit betaalde zich uit door verovering van enige pionnen. Voordat die de overkant zouden gaan halen capituleerde Dorinde.
Peter Grasman en Bert Meester speelden de langste partij van de dag. Tot ver in het eindspel ging het volkomen gelijk op, totdat Bert een pion veroverde. Vervolgens pakte een paardenzet van Peter niet goed uit en verloor hij die. Daarna gaf hij direct op, wetende dat doorspelen ging zin meer had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten