Dick Langedijk en Remco Rietveld maakten er een spannende partij van. Beiden hadden evenveel stukken in het eindspel. Geen van beiden kon een opening vinden om de ander te verschalken en besloten derhalve het punt te delen.
Hetzelfde gold voor Henk Noort en Ap Ketting. Henk had weliswaar een kwaliteit meer, maar de stelling was dusdanig, dat alles onwrikbaar gesloten bleef. Henk en Ap besloten geen onnodige risico's te nemen en namen genoegen met de puntverdeling.
Jack Linders speelde tegen Leo Oostendorp. Het was een leuke partij, waarin Jack uiteindelijk een toren tegen een loper wist te winnen. Dat bleek in de eindstrijd voldoende om de volle winst te behalen. Leo kon een pion niet tegenhouden om te promoveren en gaf op.
Michel Westhoff behaalde een mooie schaakmat tegen Antoine Masrom. Langzaam maar zeker gedurende het spel kwam Michel opzetten en Antoine moest steeds verder terug. Na een mooie aanval kon Antoine niet meer pareren en kreeg hij een schaakmat voor de kiezen.
Hetzelfde overkwam André Langeslag tegen Ed Blankestijn. Maar het moet worden gezegd dat Ed er hard voor moest knokken om de buit binnen te halen. Hulde voor André die goed tegenspel bood. In het eindspel was het echter niet genoeg en kwam er alsnog een schaakmat op het bord.
Frank Klinkenberg en Kees Pieterse waren volkomen aan elkaar gewaagd. In het eindspel hadden beiden exact dezelfde stukken. Frank kwam met een mooie aanval op de dame van Kees, maar hij kwam net iets tekort. Kees kon met een toren achter zijn dame een schaakmat forceren, omdat de paaltjes van de koning van Frank nog niet waren verzet.
Rob Izaks en Kees Henstra maakten elkaar ook het leven moeilijk, maar geen van beiden verkreeg de overhand. In een gelijke stelling bood Kees remise aan, hetgeen Rob aannam.
Maurits Dijkstra kon het niet bolwerken tegen Aad de Bruijn, die in een geweldige vorm verkeert. Na een mindere zet van Maurits liep hij achter de feiten aan. Toen hij ook nog een toren zou gaan kwijtraken gaf hij terecht op.
Theo Meulmeester begint ook al een beetje een reuzendoder te worden. Voor de tweede keer in korte tijd wist hij met een combinatie van paard en dame zijn tegenstander, in dit geval Remco Mooij, in de luren te leggen. Een vork op de dame/koning was voldoende om Remco in het stof te laten bijten. Op vrijwel dezelfde wijze won hij pasgeleden ook al, dus de tegenstanders zijn gewaarschuwd.
Peter Grasman en Jan Spijkerbosch waren volkomen aan elkaar gewaagd. In het eindspel kwamen ze tot de conclusie dat remise de beste oplossing was. Anders zou men risico's moeten gaan nemen en daar hadden beiden geen zin in.
Dorinde Bierma liet alle aanvallen van Micha Verschoor rustig over zich heenkomen en pareerde alles. Vervolgens draaide zij de rollen om en moest Micha terug met verlies van kwaliteit. Dorinde bekeek het allemaal rustig en bouwde verder aan de voorsprong met als slotstuk een heuse schaakmat.
Hetzelfde gold voor Henk Noort en Ap Ketting. Henk had weliswaar een kwaliteit meer, maar de stelling was dusdanig, dat alles onwrikbaar gesloten bleef. Henk en Ap besloten geen onnodige risico's te nemen en namen genoegen met de puntverdeling.
Jack Linders speelde tegen Leo Oostendorp. Het was een leuke partij, waarin Jack uiteindelijk een toren tegen een loper wist te winnen. Dat bleek in de eindstrijd voldoende om de volle winst te behalen. Leo kon een pion niet tegenhouden om te promoveren en gaf op.
Michel Westhoff behaalde een mooie schaakmat tegen Antoine Masrom. Langzaam maar zeker gedurende het spel kwam Michel opzetten en Antoine moest steeds verder terug. Na een mooie aanval kon Antoine niet meer pareren en kreeg hij een schaakmat voor de kiezen.
Hetzelfde overkwam André Langeslag tegen Ed Blankestijn. Maar het moet worden gezegd dat Ed er hard voor moest knokken om de buit binnen te halen. Hulde voor André die goed tegenspel bood. In het eindspel was het echter niet genoeg en kwam er alsnog een schaakmat op het bord.
Frank Klinkenberg en Kees Pieterse waren volkomen aan elkaar gewaagd. In het eindspel hadden beiden exact dezelfde stukken. Frank kwam met een mooie aanval op de dame van Kees, maar hij kwam net iets tekort. Kees kon met een toren achter zijn dame een schaakmat forceren, omdat de paaltjes van de koning van Frank nog niet waren verzet.
Rob Izaks en Kees Henstra maakten elkaar ook het leven moeilijk, maar geen van beiden verkreeg de overhand. In een gelijke stelling bood Kees remise aan, hetgeen Rob aannam.
Maurits Dijkstra kon het niet bolwerken tegen Aad de Bruijn, die in een geweldige vorm verkeert. Na een mindere zet van Maurits liep hij achter de feiten aan. Toen hij ook nog een toren zou gaan kwijtraken gaf hij terecht op.
Theo Meulmeester begint ook al een beetje een reuzendoder te worden. Voor de tweede keer in korte tijd wist hij met een combinatie van paard en dame zijn tegenstander, in dit geval Remco Mooij, in de luren te leggen. Een vork op de dame/koning was voldoende om Remco in het stof te laten bijten. Op vrijwel dezelfde wijze won hij pasgeleden ook al, dus de tegenstanders zijn gewaarschuwd.
Peter Grasman en Jan Spijkerbosch waren volkomen aan elkaar gewaagd. In het eindspel kwamen ze tot de conclusie dat remise de beste oplossing was. Anders zou men risico's moeten gaan nemen en daar hadden beiden geen zin in.
Dorinde Bierma liet alle aanvallen van Micha Verschoor rustig over zich heenkomen en pareerde alles. Vervolgens draaide zij de rollen om en moest Micha terug met verlies van kwaliteit. Dorinde bekeek het allemaal rustig en bouwde verder aan de voorsprong met als slotstuk een heuse schaakmat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten