De langste partij van de dag was een heel mooie. Maurits Dijkstra en Ed Blankestijn vochten op het scherpst van de snede. In een heel complex einde waarvan niemand kon voorspellen hoe het zou aflopen trok Maurits tenslotte aan het langste eind. Maar wellicht had het dubbeltje ook de andere kant kunnen opvallen. Al met al een genot om te zien.

Ap Ketting en Maarten ter Bals rookten al snel de vredespijp, direct gevolgd door Theo van der Bijl en Kees Pieterse. Voor alle vier geldt dat er geen doorkomen aan was door de verdediging van de ander.

Michel Westhoff moest het hoofd buigen voor Kees Henstra. Michel verloor een toren voor een loper en dat brak hem in de loop van de partij op. toen Kees met steun van zijn dame zowel de koningin als een zwarte loper van Michel aanviel, moest hij de loper offeren. direct daarna gaf hij terecht op.

Remco Mooij was te sterk voor Hans Wien. Hans verloor in het middenspel een paard en liep daarna achter de feiten aan. Langzaam maar verloor hij al zijn stukken en kreeg vervolgens een schaakmat om zijn oren.

Michel Breij wist Alice te verschalken met een mooie schaakmat. Maar de eerlijkheid biedt te zeggen dat de partij tot dat moment zeker in evenwicht was en dat Alice zelfs iets meer materiaal had.

Peter Grasman won van Daan Weenk. Voor Daan geen schande, want Peter is altijd een top-tien speler en was dit ook aan stand verplicht.

Marco Verdonk bond Ed van der Meulen aan zijn zegekar. Al redelijk snel won Marco een paard voor een pion. Hij buitte dit volledig uit, ging volop in de aanval en Ed kon ten lange leste alleen maar opgeven, nadat hij weer een toren kwijtraakte.

André Langeslag had een slechte openingsfase tegen Henk Noort en verloor prompt 2 x achter elkaar een kwaliteit. Daarna kon Henk niets meer overkomen, maar hij worstelde met zichzelf om het af te maken. Het duurde nog een uur en het verlies van een dame door André voor Henk eindelijk de schaakmat kon realiseren. 

Jeroen Noomen speelde tegen Peter Aartsen, die al direct in de openingsfase een black-out had. Tegen Jeroen kan je je dit niet permitteren. Hij vermorzelde in een paar zetten de stelling van Peter die prompt opgaf. De eerste koffieronde had zelfs nog niet plaatsgevonden!