Het moment van de waarheid was aangebroken. Grootmeester Roeland Pruijssers was aanwezig om een simultaanwedstrijd te spelen tegen 26 spelers van onze club. We hadden ons er veel van voorgesteld en alle verwachtingen zijn uitgekomen. Roeland bleek heel rustig en aardig te zijn, wat al redelijk veel watervrees wegnam. Bij de eerste zet wenste hij iedere speler individueel succes.
Wat bijna nooit gebeurt, bleek nu ineens te kunnen. Er heerste doodse stilte in de zaal. Na een paar zetten kondigden bij de meeste spelers zich al de eerste fronsen op het voorhoofd aan. Roeland bleef rustig doorlopen en had niet veel tijd nodig. Na ongeveer een uur (voor Roeland uiteraard veel minder) viel de eerste koning. Na zo'n anderhalf uur waren er inmiddels vijf gevallen en stonden veel spelers al in een benarde positie.
Onze gast wandelde onverdroten door in zijn rustige tempo en verschalkte weer een paar spelers. Soms met een prachtig offer, waar heel goed over nagedacht was. Ook de schrijver van dit stukje ondervond dat. Zo tegen vieren waren er nog een negental spelers over. Vijf daarvan hadden een goede stelling. Dat waren Karin Pruijssers, Jack Linders, Pieter Leopold, Frank Klinkenberg en Michel Westhoff. Frank Klinkenberg had zelfs een mooie val opengezet, maar die klapte net niet dicht. Een aantal zetten later moest Frank dit bekopen en dolf alsnog het onderspit. Ook Karin hield het lang vol, maar tegen het aanvallend geweld kon zij uiteindelijk niet op. Pieter Leopold vocht nog lang door, maar kreeg toch schaakmat. Jack Linders stond vrijwel gelijk, maar in het eindspel wist Roeland toch met een pion door te lopen en met een toren zijn loper te slaan. Dit betekende einde oefening voor Jack. Toch prima gedaan.
Michel Westhoff wist de eer van de club hoog te houden door er een remise uit te slepen. Michel stond lange tijd zelfs iets beter, maar in het eindspel toonde Roeland zich toch weer heel gewiekst. Michel kan op een mooi resultaat terugkijken.
Samenvattend: 25 gewonnen partijen en slechts één remise in het voordeel van Roeland. Een verbluffende prestatie, waarvoor een diepe buiging. Roeland heeft de middag als heel prettig ervaren en is bereid in het nieuwe seizoen nog een keer te komen. Een kans die we met beide handen aangrijpen, want dit zijn letterlijk "de krenten in de pap".
Klik op de foto voor grotere weergave
Wat bijna nooit gebeurt, bleek nu ineens te kunnen. Er heerste doodse stilte in de zaal. Na een paar zetten kondigden bij de meeste spelers zich al de eerste fronsen op het voorhoofd aan. Roeland bleef rustig doorlopen en had niet veel tijd nodig. Na ongeveer een uur (voor Roeland uiteraard veel minder) viel de eerste koning. Na zo'n anderhalf uur waren er inmiddels vijf gevallen en stonden veel spelers al in een benarde positie.
Onze gast wandelde onverdroten door in zijn rustige tempo en verschalkte weer een paar spelers. Soms met een prachtig offer, waar heel goed over nagedacht was. Ook de schrijver van dit stukje ondervond dat. Zo tegen vieren waren er nog een negental spelers over. Vijf daarvan hadden een goede stelling. Dat waren Karin Pruijssers, Jack Linders, Pieter Leopold, Frank Klinkenberg en Michel Westhoff. Frank Klinkenberg had zelfs een mooie val opengezet, maar die klapte net niet dicht. Een aantal zetten later moest Frank dit bekopen en dolf alsnog het onderspit. Ook Karin hield het lang vol, maar tegen het aanvallend geweld kon zij uiteindelijk niet op. Pieter Leopold vocht nog lang door, maar kreeg toch schaakmat. Jack Linders stond vrijwel gelijk, maar in het eindspel wist Roeland toch met een pion door te lopen en met een toren zijn loper te slaan. Dit betekende einde oefening voor Jack. Toch prima gedaan.
Michel Westhoff wist de eer van de club hoog te houden door er een remise uit te slepen. Michel stond lange tijd zelfs iets beter, maar in het eindspel toonde Roeland zich toch weer heel gewiekst. Michel kan op een mooi resultaat terugkijken.
Samenvattend: 25 gewonnen partijen en slechts één remise in het voordeel van Roeland. Een verbluffende prestatie, waarvoor een diepe buiging. Roeland heeft de middag als heel prettig ervaren en is bereid in het nieuwe seizoen nog een keer te komen. Een kans die we met beide handen aangrijpen, want dit zijn letterlijk "de krenten in de pap".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten