Het werd weer een heel leuke middag. Iedereen was enthousiast om tegen een grootmeester te kunnen spelen. Vol verwachting werd uitgekeken naar de eerste zet bij ieder bord. Heel even was het een licht geroezemoes, maar na enige zetten veranderde dit in een diep stilzwijgen. Fronsende wenkbrauwen, een trillend ooglid en hier en daar een zucht. Naarmate het spel vorderde begonnen bezorgde gezichten de kop op te steken.
Bert Ekkelboom was de eerste die geveld werd. Hij trok stoutmoedig ten aanval, maar dat liep verkeerd af. Hij was natuurlijk niet de enige. De stagiaire volgde spoedig, toen Dick Langedijk, Peter Grasman en Kees Pieterse. In een kort tijdsbestek werden links en rechts spelers van het bord gespeeld. Sommigen dachten er nog redelijk voor te staan, maar dan kwam er weer zo'n geniepig zetje die niemand (behalve Roeland) had voorzien. Helemaal geen schande trouwens. De sfeer bleef goed, ook toen het spelersveld drastisch uitdunde.
Jack Linders en Karin Pruijssers gaven op, Erwin Rouw zag het niet meer zitten en zo kunnen nog wel meer namen worden genoemd. Op het laatst bleven enige "die-hards" over. Ap Ketting en Henk Noort die broederlijk naast elkaar zaten gingen ook broederlijk ten onder. Han van Doornen bengelde aan een dun draadje, dat uiteindelijk ook gewoon knapte. De gast (zoon van Simon Zwart) had nog even illusies, maar het bleken dromen te blijven.
Leo Oostendorp en Hans Hertgers, evenals Michel Westhoff hielden lang stand, maar moesten toch in het eindspel hun meerdere erkennen. Henk Pruijssers hield het eveneens lang vol, maar met een prachtig offer zette Roeland toch de partij in winst om. Harry Tigchelaar streed moedig en hield lang gelijke tred. Maar met een prachtige paardenzet op de koning, die gevolgd zou worden door een mat met toren gaf Harry op. Ook Ed van der Meulen kon het niet bolwerken, evenals Kees van der Wielen en Maarten ter Bals. Maar de heren hadden wel prima tegenstand geboden.
Slechts één persoon wist er een remise uit te slepen: Bert Baas. Grote klasse dat hij de "eer" voor onze schaakclub redde. Bert speelde een puike partij en Roeland heeft misschien in het eindspel te vlug afgeruild. Daar leek het op in de nabespreking. Natuurlijk ging het om het spel en vooral de uitdaging om tegen een grootmeester te mogen spelen. Winnen zou mooi zijn, maar het plezier stond voorop. In die zin was de middag weer meer dan geslaagd. Roeland heeft toegezegd om volgend jaar zeker weer een simultaan tegen ons te willen spelen. Bij deze wordt Roeland nogmaals bedankt voor de fijne middag.
Volgende week maandag is de laatste speelmiddag van het jaar. Er wordt dan een rapidtoernooi gespeeld met voor iedereen een prijsje.
24 december tenslotte organiseert Michel Westhoff voor de liefhebbers een mini-toernooi.
De officiële competitie ligt dan al stil.
Kees Pieterse
Bert Ekkelboom was de eerste die geveld werd. Hij trok stoutmoedig ten aanval, maar dat liep verkeerd af. Hij was natuurlijk niet de enige. De stagiaire volgde spoedig, toen Dick Langedijk, Peter Grasman en Kees Pieterse. In een kort tijdsbestek werden links en rechts spelers van het bord gespeeld. Sommigen dachten er nog redelijk voor te staan, maar dan kwam er weer zo'n geniepig zetje die niemand (behalve Roeland) had voorzien. Helemaal geen schande trouwens. De sfeer bleef goed, ook toen het spelersveld drastisch uitdunde.
Jack Linders en Karin Pruijssers gaven op, Erwin Rouw zag het niet meer zitten en zo kunnen nog wel meer namen worden genoemd. Op het laatst bleven enige "die-hards" over. Ap Ketting en Henk Noort die broederlijk naast elkaar zaten gingen ook broederlijk ten onder. Han van Doornen bengelde aan een dun draadje, dat uiteindelijk ook gewoon knapte. De gast (zoon van Simon Zwart) had nog even illusies, maar het bleken dromen te blijven.
Leo Oostendorp en Hans Hertgers, evenals Michel Westhoff hielden lang stand, maar moesten toch in het eindspel hun meerdere erkennen. Henk Pruijssers hield het eveneens lang vol, maar met een prachtig offer zette Roeland toch de partij in winst om. Harry Tigchelaar streed moedig en hield lang gelijke tred. Maar met een prachtige paardenzet op de koning, die gevolgd zou worden door een mat met toren gaf Harry op. Ook Ed van der Meulen kon het niet bolwerken, evenals Kees van der Wielen en Maarten ter Bals. Maar de heren hadden wel prima tegenstand geboden.
Slechts één persoon wist er een remise uit te slepen: Bert Baas. Grote klasse dat hij de "eer" voor onze schaakclub redde. Bert speelde een puike partij en Roeland heeft misschien in het eindspel te vlug afgeruild. Daar leek het op in de nabespreking. Natuurlijk ging het om het spel en vooral de uitdaging om tegen een grootmeester te mogen spelen. Winnen zou mooi zijn, maar het plezier stond voorop. In die zin was de middag weer meer dan geslaagd. Roeland heeft toegezegd om volgend jaar zeker weer een simultaan tegen ons te willen spelen. Bij deze wordt Roeland nogmaals bedankt voor de fijne middag.
Volgende week maandag is de laatste speelmiddag van het jaar. Er wordt dan een rapidtoernooi gespeeld met voor iedereen een prijsje.
24 december tenslotte organiseert Michel Westhoff voor de liefhebbers een mini-toernooi.
De officiële competitie ligt dan al stil.
Kees Pieterse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten