Berry Bonestroo speelde een prima wedstrijd tegen Bert Ekkelboom. Ondanks het verlies kon Berry met opgeheven hoofd de arena verlaten. Hij had volop strijd geleverd en Bert moest aan de bak.
Uiteindelijk werd een foutje hem fataal en kon Bert een schaakmat bewerkstelligen. Maar nogmaals, een erg leuke partij die Bert ook tot nadenken dwong.
Theo Meulmeester had een minder goede dag. Er leek tegen Kees Pieterse niets aan de hand. De partij was volkomen in evenwicht, maar Theo gaf plotsklaps volkomen onnodig een loper weg. Daarna probeerde Kees regelmatig af te ruilen, zodat hij in de eindfase een stuk meer zou behouden. Zover kwam het zelfs niet, want de klok speelde Theo parten. Met nog maar 2 minuten en geen uitzicht op winst gaf hij op.
Maarten ter Bals heeft betere tijden gekend. Tegen Michel Westhoff gaf hij volkomen onnodig een loper weg.
Wacht dacht Michel; wat Maarten kan, kan ik ook. En prompt leverde hij zomaar een paard in.
In het middenspel maakte een paardensprong van Michel een einde aan een toren van Maarten. Licht voordeel weer voor Michel, die ook nog een pion meer had.
Toen ging het lampje uit bij Maarten, want hij gaf zomaar zijn toren weg. Hij gaf daarna ook gelijk op.
Theo van der Bijl was dicht bij een waarschijnlijke overwinning tegen Arnout Groen, maar hij verzuimde op de 37e zet zijn pion naar A2 door te schuiven. Daarna had hij die tot dame kunnen promoveren.
Nu kreeg Arnout de kans dit alsnog te dichten met zijn loper. Daarna werd het rampspoed voor Theo. Hij kon niet meer wegkomen met zijn paard in een hoek en verloor het. Even later werd het volkomen duister voor hem.
Johan Krebs kwam dit keer slecht uit de startblokken en liep al snel averij op. Hij verloor binnen de kortste keren twee stukken en liep daarna mank. Hij speelde wel door, maar kreeg uiteraard tegen André Langeslag geen enkele kans meer. Het duurde nog wel even, maar de schaakmat kwam er toch.
Peter Aartsen en Peter Grasman vochten een verbeten duel uit. Het spel golfde op een neer, maar Peter Aartsen met wit kwam toch in het voordeel. Hij snoepte een paar heerlijke pionnen op en had er in het eindspel 3 meer dan Peter Grasman. Toen hij ook nog eens een blok zette van toren op toren met doorloop van een pion hield Peter Grasman het voor gezien en gaf op.
Frank Klinkenberg speelde tegen Karin Pruijssers. Karin veroverde in de beginfase twee pionnen en kwam daarna eigenlijk niet meer in moeilijkheden. Toen Frank verzuimde een pion te slaan met zijn dame en even later een loper weggaf, was de strijd gestreden. De weg naar een schaakmat lag wagenwijd open en Karin reed als een vorstin deze weg. Einde oefening voor Frank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten