Arnout Groen speelde tegen Gerard Koops. Een leuke partij die lang gelijk opging, totdat Gerard zo maar zijn koningin weggaf. Daarmee was de partij gelijk over. Kees van de Wielen "pakte" Jan Pakkert in. Jan verweerde zich heldhaftig maar kon een vork op zijn koning/koningin niet voorkomen. Einde oefening daarom. Berry Bonestroo speelde een heel leuke partij tegen Maarten ter Bals. Maarten kwam moeizaam uit de opening en Berry stond redelijk goed. In het midden- en eindspel trok Maarten het initiatief naar zich toe en veroverde enige pionnen. In het eindspel was dat ruim voldoende voor de zege. Maar voor Berry een opsteker: hij deed het heel behoorlijk.
Dick Langedijk verslikte zich in een mooie zet van Henk Noort. Zijn koning stond niet voldoende afgedekt en mat was het gevolg. Voor Peter Aartsen ontwikkelde zich een klein drama. Hij kwam tegen Simon Zwart prima uit de startblokken en veroverde een pion. Simon bood even later remise aan, wat Peter niet aannam. In de loop van het spel werd Simon de agressor; zo erg zelfs dat Peter zijn koningin zou moeten offeren. Dit alles overziende trok hij de stekker er uit.
Jan Kranenbarg kwam tegen Theo Meulmeester vanaf het begin onder zware druk te staan. Hij kon alleen maar verdedigen, maar dat liep niet goed af. Theo gaf zoveel druk dat Jan een toren verloor. Het centrum was volledig in handen van Theo. Jan zag dit en gaf op. Michel Westhoff verslikte zich in Hans Hertgers. Hans kwam eerst een pion voor en later nog een loper. In het eindspel probeerde Michel wat hij kon om er nog remise uit te slepen, maar Hans was onverbiddelijk en won verdiend de partij. Harrie Tigchelaar speelde tegen Karin Pruijssers. Lang ging de strijd gelijk op, maar in de loop van het spel sprokkelde Karin links en rechts enkele pionnen. In het eindspel bleek zij er vier meer te hebben en dat betaalde zich uit. Harrie zag het zinloze in van voortzetting van de partij en gaf op.
Peter Grasman kon lang tegenwicht bieden aan Pieter Leopold. Na enige schermutselingen verloor hij echter een paard en daarmee gelijk de wedstrijd. Hans van Os verbaast zichzelf al enige weken. Deze keer bond hij Jan Spijkerbosch aan de zegekar. Toch zeker niet de eerste de beste, maar Hans had hier maling aan en won overtuigend. Jack Linders won zijn partij tegen Ap Ketting. Jack had een pion meer, maar er was nog niet heel veel aan de hand voor Ap. Een verkeerde verdedigingszet had echter grote gevolgen. Jack kon direct mat geven en Ap leed na lange tijd weer eens een nederlaag.
Bert Ekkelboom en Henk Pruijssers streden op het scherp van de snede. Bert verkreeg in het eindspel met een vlijmscherpe aanval een overwicht en benutte dat door twee pionnen binnen te halen. Henk verdedigde zich wanhopig op de achterste twee rijen, maar kon toch niet voorkomen dat Bert met de overwinning aan de haal ging. Hans Molenveld werd in zijn partij tegen Han van Doornen al vrij snel in de verdediging gedrongen en slaagde er niet meer in zich hieraan te onttrekken. Han heerste als een echte veldheer en besliste de wedstrijd overtuigend.
Kees Pieterse speelde tegen Chiel Crielaard. Chiel kwam matig uit de startblokken en verloor al vrij snel een loper. Dit kwam hij niet meer te boven en al vrij snel kwam hij tot de conclusie om op te geven. Ed van der Meulen en Martien Birkenhäger waren aan elkaar gewaagd. De stelling kwam vast te zitten en zonder risico kon de wedstrijd niet door een van hen worden opengebroken. Beiden kwamen tot de conclusie om genoegen te nemen met remise.
Dick Langedijk verslikte zich in een mooie zet van Henk Noort. Zijn koning stond niet voldoende afgedekt en mat was het gevolg. Voor Peter Aartsen ontwikkelde zich een klein drama. Hij kwam tegen Simon Zwart prima uit de startblokken en veroverde een pion. Simon bood even later remise aan, wat Peter niet aannam. In de loop van het spel werd Simon de agressor; zo erg zelfs dat Peter zijn koningin zou moeten offeren. Dit alles overziende trok hij de stekker er uit.
Jan Kranenbarg kwam tegen Theo Meulmeester vanaf het begin onder zware druk te staan. Hij kon alleen maar verdedigen, maar dat liep niet goed af. Theo gaf zoveel druk dat Jan een toren verloor. Het centrum was volledig in handen van Theo. Jan zag dit en gaf op. Michel Westhoff verslikte zich in Hans Hertgers. Hans kwam eerst een pion voor en later nog een loper. In het eindspel probeerde Michel wat hij kon om er nog remise uit te slepen, maar Hans was onverbiddelijk en won verdiend de partij. Harrie Tigchelaar speelde tegen Karin Pruijssers. Lang ging de strijd gelijk op, maar in de loop van het spel sprokkelde Karin links en rechts enkele pionnen. In het eindspel bleek zij er vier meer te hebben en dat betaalde zich uit. Harrie zag het zinloze in van voortzetting van de partij en gaf op.
Peter Grasman kon lang tegenwicht bieden aan Pieter Leopold. Na enige schermutselingen verloor hij echter een paard en daarmee gelijk de wedstrijd. Hans van Os verbaast zichzelf al enige weken. Deze keer bond hij Jan Spijkerbosch aan de zegekar. Toch zeker niet de eerste de beste, maar Hans had hier maling aan en won overtuigend. Jack Linders won zijn partij tegen Ap Ketting. Jack had een pion meer, maar er was nog niet heel veel aan de hand voor Ap. Een verkeerde verdedigingszet had echter grote gevolgen. Jack kon direct mat geven en Ap leed na lange tijd weer eens een nederlaag.
Bert Ekkelboom en Henk Pruijssers streden op het scherp van de snede. Bert verkreeg in het eindspel met een vlijmscherpe aanval een overwicht en benutte dat door twee pionnen binnen te halen. Henk verdedigde zich wanhopig op de achterste twee rijen, maar kon toch niet voorkomen dat Bert met de overwinning aan de haal ging. Hans Molenveld werd in zijn partij tegen Han van Doornen al vrij snel in de verdediging gedrongen en slaagde er niet meer in zich hieraan te onttrekken. Han heerste als een echte veldheer en besliste de wedstrijd overtuigend.
Kees Pieterse speelde tegen Chiel Crielaard. Chiel kwam matig uit de startblokken en verloor al vrij snel een loper. Dit kwam hij niet meer te boven en al vrij snel kwam hij tot de conclusie om op te geven. Ed van der Meulen en Martien Birkenhäger waren aan elkaar gewaagd. De stelling kwam vast te zitten en zonder risico kon de wedstrijd niet door een van hen worden opengebroken. Beiden kwamen tot de conclusie om genoegen te nemen met remise.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten