Erwin Rouw wist Johan Krebs te verslaan. In een leuke partij vergat Johan een paard af te snoepen van Erwin om de stand weer in evenwicht te brengen. Erwin profiteerde hiervan en speelde daarna gedegen de wedstrijd in zijn voordeel uit. Han van Doornen en Martien Birkenhäger gingen lange tijd gelijk op. In het eindspel verloor Martien een beetje de concentratie en kwam daardoor een stuk achter. Dit in ogenschouw nemend gaf hij op.
Marco Verdonk speelde tegen Peter Aartsen. In het middenspel veroverde Marco twee pionnen en die vormden de basis uiteindelijk voor een verdiende overwinning. Ed Blankestijn stond in een mindere positie tegen Frank Klinkenberg, maar draaide met een prachtige aanval op de koning de rollen volledig om. Frank had geen weerwoord op de flankaanvallen en moest het onderspit delven.
Ap Ketting en Gerard Koops ruilden in het begin stukken af bij het leven. Na het optrekken van de kruitdampen bleek beiden dat er geen overwinning in zat. Ondanks dat Ap een pion meer had. Remise derhalve. Ook Bert Baas en Arnoud deden niet voor elkaar onder, met remise als logisch gevolg. Hetzelfde (klinkt eentonig) overkwam Henk Pruijssers en Rutger Zwart. Er werd op het scherp van de snede gevochten met soms gedurfd aanvalsspel, maar meer dan remise zat er toch niet in.
André Langeslag had de pech tegen Jack Linders te moeten spelen. Die opgave bleek te zwaar voor hem, hetgeen geen schande was. Bas de Roos had het moeilijk tegen Dick Langedijk, die volkomen gelijkwaardig was. Maar opeens kreeg Bas op de rechterflank de ruimte en benutte die volledig met een mat. Aad de Bruijn en Henk Noort ontliepen elkaar ook heel weinig, zodat ook hier de vredespijp gerookt werd. Theo van der Bijl had in het middenspel de nodige druk op de ketel bij Leo Oostendorp. Hij kwam een pion voor en had een betere stelling. Gedegen maakte Theo het karwei af.
Simon Zwart bood verwoed tegenstand tegen Hans Hertgers, die hard moest werken voor de overwinning. Het duurde lang voordat Simon uiteindelijk toch door de knieën ging. Karin Pruijssers bleef fier overeind tegen Bert Ekkelboom. Lang ging het gelijk op, maar in het eindspel bleek Karin alweer zoals zo vaak in dit seizoen over de betere papieren te beschikken. Zij blijft derhalve de trotse leidster van het klassement. Peter Grasman profiteerde ten volle van enige mindere zetten van Michel Westhoff. In het middenspel verloor Michel hierdoor een toren tegenover een paard. Vervolgens ging er nog een pion aan en daarna was de vestingmuur volledig aan het afbrokkelen voor hem.
Marco Verdonk speelde tegen Peter Aartsen. In het middenspel veroverde Marco twee pionnen en die vormden de basis uiteindelijk voor een verdiende overwinning. Ed Blankestijn stond in een mindere positie tegen Frank Klinkenberg, maar draaide met een prachtige aanval op de koning de rollen volledig om. Frank had geen weerwoord op de flankaanvallen en moest het onderspit delven.
Ap Ketting en Gerard Koops ruilden in het begin stukken af bij het leven. Na het optrekken van de kruitdampen bleek beiden dat er geen overwinning in zat. Ondanks dat Ap een pion meer had. Remise derhalve. Ook Bert Baas en Arnoud deden niet voor elkaar onder, met remise als logisch gevolg. Hetzelfde (klinkt eentonig) overkwam Henk Pruijssers en Rutger Zwart. Er werd op het scherp van de snede gevochten met soms gedurfd aanvalsspel, maar meer dan remise zat er toch niet in.
André Langeslag had de pech tegen Jack Linders te moeten spelen. Die opgave bleek te zwaar voor hem, hetgeen geen schande was. Bas de Roos had het moeilijk tegen Dick Langedijk, die volkomen gelijkwaardig was. Maar opeens kreeg Bas op de rechterflank de ruimte en benutte die volledig met een mat. Aad de Bruijn en Henk Noort ontliepen elkaar ook heel weinig, zodat ook hier de vredespijp gerookt werd. Theo van der Bijl had in het middenspel de nodige druk op de ketel bij Leo Oostendorp. Hij kwam een pion voor en had een betere stelling. Gedegen maakte Theo het karwei af.
Simon Zwart bood verwoed tegenstand tegen Hans Hertgers, die hard moest werken voor de overwinning. Het duurde lang voordat Simon uiteindelijk toch door de knieën ging. Karin Pruijssers bleef fier overeind tegen Bert Ekkelboom. Lang ging het gelijk op, maar in het eindspel bleek Karin alweer zoals zo vaak in dit seizoen over de betere papieren te beschikken. Zij blijft derhalve de trotse leidster van het klassement. Peter Grasman profiteerde ten volle van enige mindere zetten van Michel Westhoff. In het middenspel verloor Michel hierdoor een toren tegenover een paard. Vervolgens ging er nog een pion aan en daarna was de vestingmuur volledig aan het afbrokkelen voor hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten