Heroïsche gevechten

Bas de Roos speelde tegen André Langeslag. Tot het middenspel ging het gelijk op en leek een remise in aantocht. Maar…André zag een vork over het hoofd en plotsklaps was alles verloren. Hij verloor zijn dame en daarmee was de strijd gestreden.
Frank Klinkenberg overkwam hetzelfde. Hij was even sterk als Jan Kranenbarg en gooide alles op de aanval. Maar ook hij liep tegen een vork aan en de koningin lag met haar hoofd zoals Marie Antoinette op het hakblok. De valbijl deed de rest.
Dick Langedijk speelde tegen Kees Pieterse. Dick gaf zijn paard in de aanbieding, een cadeau dat Kees met beide handen aannam. Daarna veroverde Kees nog een pion en was het over en uit voor Dick.
Jan Spijkerbosch en Ed van der Meulen maakten er een leuke partij van. In het eindspel kwam Jan beter uit de loopgraven. Hij had nog een toren en een pion, tegenover Ed een loper en een pion. Ed zag het onmogelijke van de opgave in en trok de stekker eruit.
Peter Grasman en Kees Henstra speelden de langste partij van de dag. In het eindspel hadden beiden evenveel stukken, maar Kees was in een meer vooruitgeschoven stelling. In een moeilijke stelling gaf Peter op. Moeilijk voor mij om te beoordelen of er meer in had gezeten voor hem.
Rutger Zwart en Han Kip hielden elkaar in een dodelijke "omhelzing". In een kluwen van pionnen, paarden, lopers en torens besloten beiden het er niet verder op te wagen, maar genoegen te nemen met "een halfje".
Theo Meulmeester en Bert Ekkelboom speelden ook een leuke partij. Bert had een pion meer, met gelijke lopers. Bert zette zijn pionnen uiteraard op de andere kleur, maar Theo vergat dit. Dat kwam hem duur te staan, want Bert kon daardoor de meersituatie van de pion voor honderd procent uitbuiten. Theo zag dit ook al snel in en gaf op.
Michel Breij speelde tegen Theo van der Bijl. Qua stukken was de situatie volkomen in evenwicht, maar Michel zag het even niet meer helder en gaf op. Waarschijnlijk had hij er remise uit kunnen slepen, maar dat is uiteraard "een koe in de kont kijken".
Bert Baas en Jack Linders waren weer gewaagd aan elkaar. Bert kwam twee pionnen voor, maar Jack vocht zich verbeten terug. Al met al echter had Bert een erg vooruitgeschoven stelling met een pion die dreigend naar promotie lonkte. Jack vocht verbeten voor wat hij waard was, maar zag in dat promotie van de pion zulke grote offers zou vergen dat verlies onvermijdelijk was. Hij boog het hoofd en gaf zich gewonnen.
Peter Aartsen vond een ontketende Karin Pruijssers tegenover zich. Karin trok alle registers open en Peter kon de gaten in zijn stelling niet dichten. Het water kwam tot aan zijn lippen en slokte hem tenslotte op. De overwinning voor Karin kwam dan ook niet als verrassing.
Aad de Bruijn en Simon Zwart waren aan elkaar gewaagd. In het middenspel veroverde Aad een pion, maar Simon verdedigde zich kundig. Aad kon proberen wat hij wilde, maar er viel geen bres in de verdediging van Simon te slaan. Uiteindelijk kwamen ze verdeling van het punt overeen.
Maarten ter Bals vergaloppeerde zich al redelijk snel in de openingsfase tegen Michel Westhoff en verloor een loper. Toen hij even later ook nog een pion verloor, gaf hij er de brui aan en legde zijn koning om.