Daan Weenk begint langzaam maar zeker de opwaartse richting te vinden. Ondanks zijn verlies tegen Han van Doornen wordt duidelijk dat de stijgende lijn is ingezet. Han speelt uiteraard al heel lang en wist een bres in de verdediging van Daan te slaan. Ondanks fel verzet kon Han een dusdanige stelling bereiken, dat schaakmat een voldongen feit was.
In de langste partij van de dag tussen Theo van der Bijl en Han Kip wist laatstgenoemde aan het langste touwtje te trekken. Ogenschijnlijk was de stand in evenwicht, maar de stelling van Han was dusdanig dat Theo een stuk ging verliezen of schaakmat aan de broek zou krijgen. Het werd bijna schaakmat, maar voor het zo ver kwam gaf Theo op.
Michel Westhoff kwam tegen Ed Blankestijn niet helemaal lekker uit de startblokken en verloor een loper tegen twee pionnen. Maar aan het eind van het middenspel kwam Michel ijzersterk terug en wist een toren terug te veroveren. Toen hij even later nog een loper kon bemachtigen was het gedaan met de pret voor Ed. Michel kwam met de schrik vrij.
Ap Ketting kwam in het middenspel een pion achter tegen Aad de Bruijn. Er leek nog niets aan de hand maar in een mooie combinatie van loper en toren kwam er een ijzersterke schaakmat op tafel. Het volle punt derhalve voor Aad.
Rutger Zwart en Jack Linders speelden een gedegen partij zonder dreiging. Er gebeurde eigenlijk niet zoveel en beiden bleven aan de voorzichtige kant. Het eindresultaat komt niet als een verrassing; remise.
Marcel Verdonk kon het niet bolwerken tegen Kees Henstra. Het ging lang gelijk op, maar de positionele stelling van Kees was beter. Toen deze ook nog een toren voor een loper wist te veroveren, kwam de druk op de ketel. Marcel verdedigde zich met man en macht, maar kwam steeds verder in de verdrukking. Toen Kees ook nog twee pionnen meer had in het eindspel en een toren tegen een loper zag Marcel in dat het vandaag niets meer werd en gaf op.
Maarten ter Bals verslikte zich in de openingsfase al tegen Ingrid Klinkhamer. Volkomen onnodig gaf hij zijn dame weg, waarmee het spel gespeeld was. Maarten speelde nog een tijd door, maar wist dat het niets meer zou kunnen worden.
Frank Klinkenberg speelde tegen André Langeslag, die zijn naam eer aandeed. Hij was volkomen van slag en gaf zomaar drie stukken weg, waaronder zijn dame. Er werd nog even doorgespeeld, maar de onvermijdelijke schaakmat volgde spoedig.
Peter Aartsen nam al vrij snel 2 pionnen van Dorinde Bierma in beslag. Dat doet pijn en Dorinde kwam niet meer aan aanvallen toe. Toen Peter met een mooie aanval ook nog een toren wist binnen te halen, was het verzet van Dorinde gebroken en ging het volle punt naar Peter.
Rob Izaks en Theo Meulmeester maakten er een goed gevecht van. Rob kwam een pion voor en dat bleef zo tot in het eindspel. Daar wist Rob nog een pion te veroveren, waarna het slaan van enige pionnen over en weer plaatsvond. Uiteindelijk bleef Theo zonder pionnen en Rob nog met twee. Theo zag het hopeloze ervan in en gaf terecht op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten