De langste partij van de dag was die tussen Rutger Zwart en Karin Pruijssers. Zij speelden de finale van de A-groep voor de Ap Ketting-bokaal. Het was een enerverende partij die van beiden veel denkwerk vereisten. Het was al donker toen beiden toch inzagen dat er niet meer dan remise in zat. Gelet op het late tijdstip wordt de noodzakelijke tweede partij aanstaande maandag gespeeld.
De finale in de B-groep ging tussen Ap Ketting en Kees Pieterse. Het begin was slecht voor Kees, want hij maakte een beoordelingsfout en kwam een loper achter. Gelukkig voor hem maakte Ap eveneens een denkfout en verloor daardoor een loper. Hij kwam wel een pion voor, zelfs twee, maar daarna hield Kees de deur hermetisch op slot. Remise derhalve gevolgd door een barrage. Hierin kwam Kees kwalitatief voor door een toren te pakken tegenover het verlies van een loper. In het eindspel kon Ap nooit meer winnen, dus was een tweede remise voor Kees voldoende om de beker te behalen.
Kees Henstra en Leo Oostendorp maakten er ook een enorm lange partij van. Het was een prachtig gevecht, waarbij Kees een pion voorsprong nam. In het eindspel kon Kees een dusdanige stelling bewerkstelligen dat Leo aan verlies niet meer kon ontsnappen. Echt een mooie partij.
Peter Grasman en Jack Linders speelden alsof de duivel hen op de hielen zat. Na 5 minuten vlogen de stukken al van het bord. Na alle kruitdampen en rooknevelen kwam Peter toch gehavend uit de strijd. Ergens onderweg had hij een loper verloren. Dezelfde loper van Jack zou er in het eindspel voor zorgen dat hij altijd ging winnen. Peter zag dat ook in en gaf op.
Ed van der Meulen speelde een heel verdienstelijke partij tegen Theo Meulmeester, maar liep toch averij op hetgeen hem een kwaliteit kostte. Theo wist bekwaam dit uit te buiten en Ed zag in dat opgeven de enige optie was.
Dick Langedijk en Henk Noort speelden een moeilijke partij. Dick houdt van snel zetten en Henk precies andersom. Dick had moeite zijn ongeduld te bedwingen en gooide na een dik uur alle normale zetten opzij. Hij maakte min of meer zelf een eind aan de partij en Henk ging met de volle buit huiswaarts.
Simon Zwart en Bas de Roos bereikten een remise. Aangetekend moet hierbij worden dat Bas een kwaliteit (loper) minder had en het meest blij kon zijn met de verdeling van het punt.
Maarten ter Bals en Marco Verdonk hielden elkaar ook al in evenwicht, na een partij die volkomen gelijkwaardig was. Meer zat er dan ook niet in, tenzij er risico's genomen zouden worden.
Aad de Bruijn kwam goed uit de startblokken tegen Peter Aartsen en stond licht beter. Maar zoals vaker wist Peter ergens aan de knoppen te draaien en het tij keerde. Aad zat min of meer met zijn koning opgesloten en zijn dame deed niet echt mee. Peter maakte daar dankbaar gebruik van en met enige mooie zetten wist hij er een schaakmat aan vast te knopen.
Theo van der Bijl was gelijkwaardig aan Hans Hertgers, toen hij een verkeerde afslag nam. In plaats van zet A nam hij zet B. In omgekeerde volgorde was er niets aan de hand geweest; nu was het dodelijk. Hans gooide er gelijk een schaakmat uit.
Michel Westhoff was niet opgewassen tegen Bert Baas. Lang ging het goed, maar toen trok Bert het wurgkoord aan. Michel hapte naar lucht, spartelde nog even tegen, maar bungelde voorgoed.
De finale in de B-groep ging tussen Ap Ketting en Kees Pieterse. Het begin was slecht voor Kees, want hij maakte een beoordelingsfout en kwam een loper achter. Gelukkig voor hem maakte Ap eveneens een denkfout en verloor daardoor een loper. Hij kwam wel een pion voor, zelfs twee, maar daarna hield Kees de deur hermetisch op slot. Remise derhalve gevolgd door een barrage. Hierin kwam Kees kwalitatief voor door een toren te pakken tegenover het verlies van een loper. In het eindspel kon Ap nooit meer winnen, dus was een tweede remise voor Kees voldoende om de beker te behalen.
Kees Henstra en Leo Oostendorp maakten er ook een enorm lange partij van. Het was een prachtig gevecht, waarbij Kees een pion voorsprong nam. In het eindspel kon Kees een dusdanige stelling bewerkstelligen dat Leo aan verlies niet meer kon ontsnappen. Echt een mooie partij.
Peter Grasman en Jack Linders speelden alsof de duivel hen op de hielen zat. Na 5 minuten vlogen de stukken al van het bord. Na alle kruitdampen en rooknevelen kwam Peter toch gehavend uit de strijd. Ergens onderweg had hij een loper verloren. Dezelfde loper van Jack zou er in het eindspel voor zorgen dat hij altijd ging winnen. Peter zag dat ook in en gaf op.
Ed van der Meulen speelde een heel verdienstelijke partij tegen Theo Meulmeester, maar liep toch averij op hetgeen hem een kwaliteit kostte. Theo wist bekwaam dit uit te buiten en Ed zag in dat opgeven de enige optie was.
Dick Langedijk en Henk Noort speelden een moeilijke partij. Dick houdt van snel zetten en Henk precies andersom. Dick had moeite zijn ongeduld te bedwingen en gooide na een dik uur alle normale zetten opzij. Hij maakte min of meer zelf een eind aan de partij en Henk ging met de volle buit huiswaarts.
Simon Zwart en Bas de Roos bereikten een remise. Aangetekend moet hierbij worden dat Bas een kwaliteit (loper) minder had en het meest blij kon zijn met de verdeling van het punt.
Maarten ter Bals en Marco Verdonk hielden elkaar ook al in evenwicht, na een partij die volkomen gelijkwaardig was. Meer zat er dan ook niet in, tenzij er risico's genomen zouden worden.
Aad de Bruijn kwam goed uit de startblokken tegen Peter Aartsen en stond licht beter. Maar zoals vaker wist Peter ergens aan de knoppen te draaien en het tij keerde. Aad zat min of meer met zijn koning opgesloten en zijn dame deed niet echt mee. Peter maakte daar dankbaar gebruik van en met enige mooie zetten wist hij er een schaakmat aan vast te knopen.
Theo van der Bijl was gelijkwaardig aan Hans Hertgers, toen hij een verkeerde afslag nam. In plaats van zet A nam hij zet B. In omgekeerde volgorde was er niets aan de hand geweest; nu was het dodelijk. Hans gooide er gelijk een schaakmat uit.
Michel Westhoff was niet opgewassen tegen Bert Baas. Lang ging het goed, maar toen trok Bert het wurgkoord aan. Michel hapte naar lucht, spartelde nog even tegen, maar bungelde voorgoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten